بیماری پای ورزشکار چیست؟
بیماری پای ورزشکار یک نوع عفونت پوستی قارچی است.
این بیماری مختص به ورزشکاران نیست و میتواند در افراد مختلف ایجاد شود. اما به دلیل اینکه بیشتر در افرادی که پاهای گرم و مرطوب دارند خود را نشان میدهد، به این نام شناخته میشود. این بیماری میتواند باعث خارش، سوزش، پوستهپوسته شدن و احساس ناراحتی در پا شود. علائم آن را بیشتر در قسمت بالا، کف، پاشنه و بین انگشتان پا میبینید. این قارچ محیط گرم و مرطوب را دوست دارد، پای ورزشکاران نیز به دلیل تحرک و تعریق، این دو فاکتور را برای آنها مهیا میکند. به همین دلیل این بیماری پوستی در ورزشکاران شایع است و به این نام خوانده میشود. داشتن اطلاعات ارزشمند از پزشکی در زندگی امروزی نقش مهمی در سلامتی و بهداشت دارد. تولید داخلی برخی از در محصولات صنعتی چند سالی است که در سبد تولید و صنعت ایرانی قرار گرفته است. بیماری پای ورزشکار برای کارگران در صنعت گاهی رخ می دهد.
علائم قارچ پای ورزشکار
علائم مختلفی میتوانند به نشانههای بیماری قارچی پای ورزشکار اشاره کنند. اگر شما به این علائم برخورد کردید، بهتر است مراقبت و مشاوره پزشکی را جدی بگیرید. علاوه بر این، در موارد زیر، توصیه میشود تا با پزشک مشورت کنید:
- اگر به دیابت مبتلا هستید.
- اگر بین انگشتان پا یا کف پا خارش، گز گز کردن یا سوزش دارید.
- اگر تاولهایی روی پاها دارید که معمولاً با خارش همراه هستند.
- اگر پوست پاها به صورت ترک خورده و پوستهپوسته شده، به خصوص بین انگشتان پا و کف پا، ظاهر میشود.
- اگر پوست کف پا یا کنارههای پاها خشکی نشان میدهند.
- اگر پوست پاها آسیب دیده و زخم دارند.
- اگر ناخنهای پا تغییر رنگ، ضخیم شدن یا شکننده شده باشند.
- اگر ناخنها از بستر خارج شده باشند.
راههای جلوگیری از عفونت قارچی پای ورزشکار
- همیشه پاها، کفشها و جورابهایتان را تمیز و خشک نگه دارید.
- روزانه دو بار پاهایتان را با آب و صابون بشویید و بین انگشتان پاها را نیز تمیز کنید.
- پاها را خشک نگه دارید و از پودر تالک ضدقارچ استفاده کنید.
- در خانه، تا حد امکان پابرهنه راه بروید.
- پاهایتان را پس از ورزش یا تمرین از کفشها درآورید.
- از کفشهای آزاد و کفشهایی که هوا درونشان گردش دارد، به ویژه در ماههای گرم سال، استفاده کنید.
- پیش از پوشیدن جوراب، اطمینان حاصل کنید که پاهایتان خشک است. از جورابهایی که از نخ، ابریشم یا پشم ساخته شدهاند و رطوبت را میگیرند، استفاده کنید.
- در استخرهای عمومی و اتاقهای رختکن عمومی یا دوشها دمپایی بپوشید.
- به طور منظم کفشهایتان را عوض کنید تا خشک شوند.
- هیچگاه کفشهای خود را اشتراکی استفاده نکنید.
- حولهها و ملافههای خود را مرتب بشویید.
- اگر حیوان خانگی شما ریزش مو دارد، به دامپزشک بروید. انتقال قارچ عفونت پای ورزشکار از حیوانات خانگی به انسان ممکن است
اگر این بیماری درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟
پای ورزشکار معمولاً خود به خود از بین نمی رود. اگر درمان نشود، می تواند به سایر نواحی بدن شما گسترش یابد، از جمله:
- ناخن ها: درمان عفونت های قارچی ناخن می تواند دشوارتر باشد. آنها اغلب در برابر بسیاری از درمان ها مقاوم تر هستند.
- دست ها: یک عفونت قارچی مشابه می تواند به دستان شما سرایت کند. این زمانی اتفاق میافتد که پاهای عفونی خود را بخراشید یا از همان حوله برای خشک کردن پاها و دستهای آلوده خود استفاده کنید.
- کشاله ران: همان قارچی که باعث ایجاد پای ورزشکار می شود می تواند به کشاله ران شما نیز سرایت کند. این وضعیتی به نام خارش جوک است. این قارچ معمولاً پس از استفاده از حوله برای خشک شدن پس از حمام کردن یا شنا، از پاهای شما به کشاله ران پخش می شود.
راه کارهای درمان بیماری پای ورزشکار
به منظور درمان بیماری قارچ پای ورزشکار، تعدادی از روشهای درمانی توسط متخصصان پا پیشنهاد میشود، اگرچه استفاده از جوراب و کفشهای مناسب و مخصوص بهترین و دائمترین راه درمان است. همچنین، استفاده از محلولها و اسپریهای ضد قارچ نیز میتواند بسیار مفید باشد. روشهای دیگر درمانی عبارتند از:
- استفاده از پودرهای ضد قارچ: پودرهای ضد قارچ را در کفشها و جورابها استفاده کنید.
- مشاوره با پزشک در مورد دیابت: افراد دیابتی باید برای درمان عفونتهای مشابه به کلینیک ارتوپدی مراجعه کنند.
- استفاده از جورابهای نخی: جورابهای نخی رطوبت را جذب میکنند، بنابراین بهتر است از آنها استفاده کنید.
- حفظ خشکی پاها: پس از حمام، بخصوص بین انگشتان پاها، آنها را به خوبی خشک کنید.
- تعویض روزانه جورابها: جورابها را به طور منظم تعویض کنید.
- پیشگیری از تعرق: پاها را همیشه تمیز، خشک و خنک نگه دارید. از جورابهای جذاب و ویژهای برای ورزشکاران استفاده کنید و آنها را پس از هر فعالیت فیزیکی که باعث تعرق پا میشود، تعویض کنید.
درمانهای خانگی برای بیماری قارچ پای ورزشکار:
- استفاده از روغنهای ضروری: برخی روغنهای ضروری میتوانند از رشد باکتریها جلوگیری کرده یا آن را کنترل کنند. به عنوان مثال، روغن درخت چای، پرتقال تلخ، نعناع و اکالیپتوس.
- سیر: مصرف سیر ممکن است به کنترل رشد باکتریها کمک کند.
- محلول استات آلومینیوم: استفاده از این محلول میتواند رطوبت را کاهش داده و به خشک شدن تاولها یا پوست کمک کند.
در صورتی که به روغنهای ضروری، سیر یا محلول حساسیت دارید، بهتر است از آنها برای درمان پای ورزشکاران خود استفاده نکنید. همچنین، توصیه میشود درمان همراه با مشاوره پزشکی انجام شود.
کلام آخر
بیماری پای ورزشکار آزاردهنده است اما با کمک اطلاعات پزشکی روزمره ، دارو و مراقبتهای خانگی میتوانید به راحتی آن را درمان کنید. اگر راهکارهای رایج منجر به درمان این بیماری پوستی نشد و در کنار آن با مشکلاتی مانند بدتر شدن علائم و عفونت مواجه شدهاید، حتما برای درمان به پزشک متخصص مراجعه کنید. نکته مهمی که باید بدانید این است که خاراندن بثورات پوستی، باعث انتشار بیماری به دیگر نقاط بدن میشود.